W jakim miejscu umieścić zbiornik hydroforowy?
Ogólne zasady dotyczące instalacji zbiorników hydroforowych
Aby zainstalować hydrofor w budynku, konieczne jest pomieszczenie, w którym temperatura utrzymuje się między 5°C a 40°C. Pomieszczenie to musi również posiadać skuteczną wentylację, która zapewni przynajmniej półtorakrotną wymiany powietrza w ciągu godziny. Warto także upewnić się, że instalacje elektryczne i oświetleniowe w tym pomieszczeniu są w dobrym stanie i odporne na wilgoć.
W pomieszczeniu, gdzie planujesz zamontować hydrofor, ważne jest, aby podłoga posiadała spadek wynoszący przynajmniej 1% w kierunku kratki odpływu do kanalizacji. Równocześnie, przepustowość instalacji powinna być co najmniej równa wydajności pompy. Zapewni to sprawne odprowadzenie wody w przypadku awarii hydroforu.
Przy planowaniu pomieszczenia dla zbiornika hydroforowego, pamiętaj o tym, że powinno ono mieć co najmniej 5 m2 powierzchni i wysokość nie mniejszą niż 2,2 m. Zbiornik należy odpowiednio umiejscowić, aby można było swobodnie otworzyć otwór rewizyjny, z zachowaniem odstępu co najmniej 60 cm od ściany. Co do pompy zasilającej, jej odległość od ściany nie powinna być mniejsza niż 50 cm, aby zapewnić efektywne chłodzenie. Wejście do pomieszczenia powinno być na tyle szerokie, aby umożliwić ewentualne wniesienie lub wyniesienie zbiornika hydroforowego.
W jakim miejscu umieścić tradycyjny zestaw hydroforowy?
Klasyczne zestawy hydroforowe, ze względu na ich rozmiary i generowany hałas podczas pracy pompy, często instaluje się w miejscach takich jak piwnice, garaże lub oddzielne pomieszczenia dedykowane dla hydroforów, znane jako hydrofornie. Umieszczenie ich wewnątrz budynku ma zalety, takie jak eliminacja ryzyka zamarznięcia instalacji wodnej oraz ułatwienie dostępu do prac serwisowych i remontowych.
Innym odpowiednim miejscem do instalacji większego zbiornika hydroforowego jest betonowy rezerwuar umieszczony na zewnątrz budynku. To rozwiązanie nie tylko pozwala na ukrycie zbiornika, ale także zapewnia skuteczną izolację akustyczną. Zbiornik powinien być umieszczony w bliskiej odległości od studni, aby zapewnić efektywną pracę pompy, zwłaszcza jeśli jest to pompa samozasysająca.
Zazwyczaj taki zbiornik budowany jest z betonu zbrojonego. Warto zadbać o jego izolację poprzez pokrycie go folią izolacyjną i ocieplenie przy użyciu materiałów takich jak styropian czy płyty z piany poliuretanowej. Wejście do zbiornika najlepiej zabezpieczyć za pomocą płyty żelbetowej oraz dodatkowej pokrywy wodoszczelnej. Nie zapomnij o dostarczeniu zasilania elektrycznego, które będzie nie tylko zasilać pompę, ale także oświetlenie oraz grzałkę, mającą chronić przed zamarznięciem komory zbiornika. Ta grzałka, połączona z termostatem, uruchomi się automatycznie, gdy temperatura spadnie poniżej 5°C. To zabezpieczenie pozwoli utrzymać zbiornik oraz instalację wody przed zamrożeniem, a także zapewni właściwą pracę zestawu hydroforowego nawet podczas mrozów. Warstwa ziemi, która przysypuje zbiornik, stanowi dodatkową osłonę przed niskimi temperaturami zimą oraz nadmiernym nagrzewaniem się w okresie letnim. Zwykle tylko pokrywa włazu pozostaje widoczna na zewnątrz.
Warto mieć na uwadze, że zbiornik zewnętrzny może być narażony na zalanie. Aby temu zapobiec, w zbiorniku można zaplanować wpust kanalizacyjny. Należy jednak zwrócić uwagę, że odprowadzenie wody może być utrudnione, jeśli kanalizacja znajduje się wyżej niż dno komory zbiornika. Rozwiązaniem jest przekierowanie wody do specjalnej studzienki, wyposażonej w klapę zabezpieczającą przed cofaniem się wody. W studzience można zainstalować pompę zanurzeniową z włącznikiem pływakowym, która powoli opróżni studzienkę z gromadzącej się wody.
Przy montażu, istotne jest także zapewnienie właściwej cyrkulacji powietrza, która służy chłodzeniu silnika. Warto również upewnić się, że komora jest odpowiednio przestronna, aby umożliwić łatwy dostęp do zbiornika hydroforowego w przypadku potrzeby jego czyszczenia.